Hozure hich kas dar zendegie ma etefaghi nist.khodavand dar har hozur jaduyi nahan karde baraye kamale ma khosh an ruzi ke daryabim jaduye hozure yekdigar ra
سراپا اگر زرد و پژمرده ایم،ولی دل به پاییز نسپرده ایم،چو گلدان خالی لب پنجره،پر از خاطرات ترک خورده ایم،اگر داغ دل بود،ما دیده ایم،اگر خون دل بود،ما خورده ایم،اگر دل دلیلست،آورده ایم،اگر داغ شرط است ما برده ایم،اگر دشنه دشمنان،گردنیم!،اگر خنجر دوستان،گورده ایم!گواهی بخواهید،اینک گواه:همین زخمهایی که نشمرده ایم!دلی سربلند و سری سر به زیر،از این دست عمری به سر برده ایم.
شبیه شعر سهرابی,صدای پای آبی تو,ولی افسوس که در این شهر,به دنبال سرابی تو~در این تاریکی ممتد,در این ظلمات نومیدی,اگر چه رجعت نوری,اگر چه روح خورشیدی~زره بر تن کن از فانوس,که این شب سخت تاریک است,گریبان چاک کن ای ماه,سحر بسیار نزدیک است~به فانوس نگاهی دور, ضمیر جاده روشن شد,سوارانه ظریفه برف,سلیمان تو را هد هد~از این دهلیز بی روزن,بیفکن ریسمانت را,که آزادی فرو ریزد,کلاف گیسوانت را~صدای سربی ات امشب,به قلب دیو خواهد خورد,سیاهی رنگ خواهد باخت,پلیدی نیز خواهد مرد...
روزگارا: تو اگر سخت به من میگیری با خبر باش که پژمردن من آسان نیست گرچه دلگیرتر از دیروزم گرچه فردای غم انگیز مرا می خواند لیک باور دارم دلخوشیها کم نیست ...زندگی باید کرد">http://www.postsmile.net/img/19/1999.gif" border="0"/>
اگه قلبمو شکستی به فدای یه نگاهت این منم چون گل پرپر که نشستم سر راهت اگه عاشقی یه درده کیه این دردو ندیده؟ تو بگو کدوم عاشقی زجر دوری نکشیده ؟ اگه عاشقی گناهه ما همه غرق گناهیم میون این همه آدم یه غریب و بی پناهیم تو ببیم به جرم عشقت پر پروازمو بستند تو ندیدی من مغرور چه بی صدا شکستم